جوان را اینگونه تربیت کنیم
قرآن کریم می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده اید، خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن انسان ها و سنگ ها است نگاهدارید...» (تحریم/6)
از این آیه و روایاتی که درباره حقوق فرزند و تربیت آنان وارد شده، استفاده می شود که انسان دربرابر همسر و فرزندانش مسئولیت سنگینی دارد و موظف است در تعلیم و تربیت آنان بکوشد، آنان را از گناه بازدارد، و به نیکی ها دعوت نماید، نه این که تنها به تغذیه جسم آنان بسنده کند.
جوان از دوران کودکی بیرون آمده و پابه دوران بلوغ نهاده است، درخود احساس شخصیت می کندو خواهان آزادی و استقلال است. تربیت در این مرحله بسیار حساس وظریف است ونقش خانواده بسیار مهم است.
خانواده باید در تربیت جوان به چند نکته توجه داشته باشد:
.1 به شخصیت جوان احترام بگذارد ودرامور زندگی او رابه چشم یک کودک ننگرد.
.2به تحولات دوران بلوغ توجه شود.
.3به خواسته جوان در آزادی استقلال توجه شود و به اندازه صحیح و معقول به او آزادی و استقلال داده شود.
.4 در تدبیر امور زندگی با جوان مشورت شود و به نظرات او اهمیت دهد.
.5 در سخن گفتن با جوان به صورت آمرانه و تحکم آمیز با او سخن نگوید و او را تحقیر نکند.
.6لغزش جوان را با کنایه و ادب به او متذکر شود.
.7 در جوان عزت ایجاد کند.
نحوه برخورد لقمان با فرزندش الگویی است که قرآن مطرح می کند. (لقمان/13) لقمان در سخن گفتن با فرزندش، با اندرز و نصیحت و مشفقانه با او سخن می گوید نه به صورت آمرانه و تحقیرآمیز.
زمینه نقش خانواده در تربیت جوانان، با تربیت صحیح در دوران کودکی، ایجاد می شود. چون تربیت مرحله به مرحله باید شکل گیرد و هر مرحله مقدمه وزمینه مرحله دیگر است. بنابراین، نقش خانواده در شکل گیری شخصیت جوانان و تربیت آنان بسیار مهم است.(1)
1-ر.ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج24، ص293، دارالکتب الاسلامیه / جوان ازنظر عقل و احساسات محمدتقی فلسفی، ج1، ص453-.468
به نقل از روزنامه کیهان 4 تیر 83
نویسنده : عرفان حائری
با نظر سردبیر این بخش :سید حمید هاشمیان
